Deze feestelijke dag - zie Huwelijk Ruth Viëtor en Bas Winkel - had voor ons nog een ongewone en zeker heel spannend einde:
Met de tein terug remende deze plotseling uit alle macht. Een sterke benzinelucht verspreidde zich in onze - verder heel comfortabele - eerste klas wagon. Na korte tijd stonden we met een ruk stil. Vrij snel kwam het intercom bericht, dat de trein bij een overweg op een leegstaande auto was gereden en dat wij van het verdere verloop op de hoogte zouden worden gehouden. Het volgende bericht was dat wij allen geëvacueerd zouden worden door een evacuatie team. Dit gebeurde tenslotte op zeer efficiënte wijze, met bovendien versterking van de brandweer, die ons met een ladder hielp afdalen tot naast de rails. Alice deed dit heel vlot; een van de brandweer zei: Mevrouw, een negen, waarop zijn collega vervolgde: néé, een tien! Ik had met stok en al wel wat meer tijd nodig (tenslotte bijna 81 ....). We moesten, ook weer met plaatselijke begeleiding, een heel eind lopen naar station Boxtel, vanwaar we een stoptrein Boxtel - Eindhoven konden nemen. De hele reis duurde 4 uur, maar hulde aan een perfecte organistatie.
Wilco Viëtor (19-12-2005)